วันอังคารที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2553

"แม่"ไม่ใช่แค่เรียงความ

"แม่"ไม่ใช่แค่เรียงความ
          
    "แม่"คำนี้ยิ่งใหญ่ในใจลุกทุกคน  จนยากที่จะเปรียบเทียบได้กับทุกสรรพสิ่งในโลก  ดังคำขวัญที่สมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ  ได้พระราชทานไว้ว่า "แม่เป็นพระอรหันต์ของลูก  คนที่เที่ยววิ่งหาพระเพื่อกราบไหว้พระอรหันต์  อย่าลืมว่ามีพระอรหันต์อยู่กับตัวแล้วควรปฏิบัติต่อแม่อย่าให้บกพร่องได้"       คงไม่ยากจนเกินไปนักหากเราจะเอ่ยคำว่า "รัก"ให้แม่ได้ชื่นใจบ้าง 
              เนื่องในวันที่ 12 สิงหาคม  คุณครูพูดกับนักเรียนว่า"ใกล้จะถึงวันแม่แล้ว นักเรียนวันนี้ครูมีการบ้านให้เธอคือเขียนเรียงความวันแม่อย่าลืมเอามาส่งพรุ่งนี้นะ"  ในวัยเด็กสมัยนั้น  ทุกคนเคยได้รับการบ้านให้เขียนเรียงความวันแม่นั้น  มันช่างเป็นโจทย์ที่ง่ายซะจริงๆใครๆก็พูดกัน  เขียนกันมา              แม่เลี้ยงดูเราอย่างไร  แม่รักเราแค่ไหน  ทุกวันแม่ทำอะไรให้เรา  แล้วก็ลงท้ายว่าพระคุณแม่ยิ่งใหญ่เท่าฟ้ามหาสมุทรยังเปรียบไม่ได้  อาจจะจบด้วยกลอนซึ้งๆ  ปิดท้ายเรียงความ  แต่สิ่งที่มองข้ามไปนั้น คืออารามณ์ซาบซึ้งที่่แท้จริงออกมาจากปากกาแห่งความรู้สึก
                 จนกระทั่งวันที่ข้าพเจ้าได้เข้ามาศึกษาต่อที่กรุงเทพ  ข้าพเจ้าเป็นลูกคนเดียว  แน่นอนแม่ต้องเป็นห่วง  และข้าพเจ้าก็เชื่อว่าแม่ไม่อยากให้ลูกได้ไปเรียนไกลๆแต่ด้วยความที่เป็นห่วงลูกกลัวไม่ได้รับการศึกษาที่ดี  ไม่มีงานทำก็ยอมลำบากทำงานเพื่อส่งลูกมาเรียน  "เงินหมดหรือยัง"แม่จะคอยถามตลอดถ้าเงินหมดแล้วบอกแม่นะ  เดี๋ยวแม่โอนไปให้  ข้าพเจ้ารู้ว่าแม่ไม่ค่อยมีเงิน  แต่เพียงแค่บอกแม่  แม่ก็จะหามาให้จนได้  ท่านไม่เคยบ่นเลยสักคำว่าทำงานเหนื่อย  คอยแต่ถามว่าเรียนเหนื่อยไหม  ข้าพเจ้ารู้สึกว่าแม่ของข้าพเจ้ารักข้าพเจ้าแค่ไหน  เรียงความของข้าพเจ้า  มันถูกเขียนขึ้นมาใหม่อีกครั้ง  มันเป็น เรียงความจากความรู้สึกที่ใช้ใจเป็นกระดาษ  น้ำตาแห่งความซาบซึ้งเป็นหยดน้ำหมึก  แล้วเพลงแม่ทุกๆเพลงก็มีความหมายสำหรับข้าพเจ้า  ทุกเพลงที่บรรดานักแต่งเพลงได้เขียนขึ้นมาข้าพเจ้ารู้สึกได้ว่าพวกเขาแต่งด้วยใจจริงๆ
                  ข้าพเจ้าถือว่าโชคดี  ที่แม่ได้ให้กำเนิดข้าพเจ้า  เลี้ยงดูข้าพเจ้า  มีโอกาสได้รับความอบอุ่นได้รู้ค่าความรักจากแม่  ซึ่งคนบางกลุ่มเขาไม่ได้รับโอกาสแบบข้าพเจ้า คงไม่ยากนักที่จะเอ่ยคำว่า"รัก"ให้แม่ได้ชื่นใจบ้าง  เพราะคุณโชคดีกว่าคนหลายๆคนที่ได้แต่รำลึกถึงพระคุณแม่ผ่านภาพและเงาที่ตราตรึงไว้ในความทรงจำเท่านั้นว่า"ลูกรักแม่"